«Είμαι οργισμένος ως ιδιώτης και ως πολίτης γιατί μού πήραν την αξιοπρέπεια, την αισθητική, την τέχνη, την πατρίδα μου και την πετάξανε στα σκυλιά, ελαφρά τη καρδία. Για να ξαναβγούν στις επόμενες εκλογές ή για να βάλουν πέντε δεκάρες στην τσέπη. Είμαι τόσο πολύ οργισμένος, που μπορεί να φτάσω στα άκρα».
Σε μπρα ντε φέρ ο απογοητευμένος σκεπτικιστής Δικαιόπολις - Σταμάτης Κραουνάκης και ο ρομαντικός ιδεαλιστής... πατριώτης Λάμαχος - Γρηγόρης Βαλτινός Ο Γρηγόρης Βαλτινός, ο Λάμαχος των αριστοφανικών «Αχαρνέων» του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας, εκρήγνυται. Είναι η πρώτη χρονιά που ο ένας μετά τον άλλο οι πρωταγωνιστές μας, υπό την πίεση της κρίσης που «χτύπησε» και τον δικό τους κλάδο ανελέητα, μιλάνε περισσότερο για την κακή οικονομική και πολιτική συγκυρία, παρά για την παράσταση και το ρόλο τους. Οι «Αχαρνής», σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη, με Δικαιόπολι τον Σταμάτη Κραουνάκη και Μεγαρίτη τον Κώστα Βουτσά, την Πέμπτη και την Παρασκευή θα παρουσιαστούν στο Ηρώδειο. Ο καλός ηθοποιός θεωρεί ότι «μιλάνε για όλα», μιας και ο ελαφρώς «πειραγμένος» Αριστοφάνης της παράστασης εμπεριέχει από φτωχογιάπηδες και μαυροφραγκάτους μέχρι λαμόγια πολιτικούς και... Φαγοπέδια.
«Εάν κάθε ένας ξεχωριστά είχε κάνει αυτό που έπρεπε, δεν θα είχαμε σήμερα πόλεμο -μια φράση που λέμε συνέχεια στους "Αχαρνής". Γιατί αυτό που ζούμε, πόλεμος είναι», τονίζει ο Γρηγόρης Βαλτινός.
Η γεύση που αποκομίσατε από τη μεγάλη περιοδεία σας ποια είναι;
«Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Θέλαμε με τους "Αχαρνής" να κάνουμε μια πολιτική παρέμβαση στα πράγματα. Μέσα από την παράστασή μας μιλάμε για όλα. Αλλωστε, αν μελετήσει κάποιος το αρχαίο κείμενο, θα δει ότι και ο Αριστοφάνης μιλάει για όλα».
Η πολιτική κατάσταση δεν είναι, όμως, ίδια με την εποχή του κωμικού.
«Παλαιότερα ήταν πιο καθαρά τα πράγματα. Εκλεψε ο Κλέωνας, ο πρωθυπουργός; Δεν τον ξαναψήφιζε ο λαός. Εδώ τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Δεν με εξοργίζει ούτε η πρώτη κατοικία ούτε το πρώτο εξοχικό. Με εξοργίζει η όγδοη κατοικία και το πέμπτο εξοχικό. Το τέταρτο ακίνητο και το δεύτερο σκάφος. Εκεί μπορώ να σκοτώσω. Γιατί, για να αποκτηθούν, κάτι ξεπουλήθηκε. Και, βεβαίως, αυτά τα καθάρματα δεν ξεπούλησαν τίποτα δικό τους. Θα ήθελα, δηλαδή, πέντε λεβέντες να πάνε στη φυλακή. Ετσι, για να νομίζουμε ότι γίνονται και σωστά πράγματα σε αυτόν τον τόπο».
Το κείμενο, πάντως, των «Αχαρνέων» το εκσυγχρονίσατε προκειμένου να μιλάει για... όλα.
«Το βοηθήσαμε λιγάκι. Οταν έχεις ζεστή μέσα στα χέρια σου από τον φούρνο τη σύγχρονη αναφορά, γιατί να μην τη χρησιμοποιείς; Αυτό γινόταν σε όλα τα ανεβάσματα του Αριστοφάνη. Και στα πλέον κλασικά. Οταν ο Κουν έβαλε τον Καραγκιόζη μέσα στον Αριστοφάνη, δεν πρόδιδε τον Αριστοφάνη επειδή ο Καραγκιόζης είναι μεταγενέστερος. Το ίδιο ισχύει και για τον Κ.Χ. Μύρη, που στην αριστουργηματική Παράβαση των "Αχαρνέων" γράφει για τον Ελύτη, τον Σολωμό και τον Καβάφη. Στο θέατρο οφείλουμε να βρίσκουμε τις αναφορές στο σύγχρονο αίσθημα».
Αν και έχετε καταγραφεί ως δραματικός ηθοποιός, κάθε τόσο κάνετε τη «ρωγμή» με μια κωμωδία. Η σχέση σας με τον Αριστοφάνη παραμένει πάντως περιστασιακή.
«Οι "Αχαρνής" είναι η δεύτερη κωμωδία μου, μετά τη "Λυσιστράτη" με τον Λάκη Λαζόπουλο. Αν ο καλλιτέχνης μένει προσκολλημένος σε συγκεκριμένα είδη και στιλ, αποκτάει μανιέρα. Γι' αυτό τον λόγο μετά το "Ψηλά απ' τη γέφυρα" του Μίλερ, που ανέβασα το χειμώνα και θα επαναλάβω φέτος, μεταπήδησα τον καλοκαίρι στον γελοίο Λάμαχο. Αν δεν το κάνω αυτό, δεν πλήττω μόνο αφάνταστα. Κινδυνεύω να γίνω ένας ακαδημαϊκός μανιερίστας ηθοποιός».
Ο Λάμαχος ποια χαρακτηριστικά έχει αποκτήσει μέσα από την ερμηνεία σας;
«Δεν ήταν πρόθεσή μου να τον γελοιοποιήσω. Εκτός από τα λαμόγια υπάρχουν και οι ρομαντικοί. Στους τελευταίους αυτούς ανήκει ο Λάμαχος -όπως κι εγώ. Πιστεύει ότι στην πατρίδα του δεν πρέπει να υπάρχουν μόνο απατεώνες πολιτικοί και λαμόγια πολίτες. Πιστεύει ότι αν έρθει ο άλλος να σου βιάσει την κόρη, να σου κάψει το χωράφι και να σου γκρεμίσει το σπίτι, πρέπει να αμυνθείς. Ο,τι έκαναν και οι Ελληνες κάποτε!». *
Απο: www.enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου